Eerste indrukken en ervaring in Bali

Na onze aankomst in Bali, Denpasar hebben we nog even met onze mede-studenten bij het zwembad gezeten. Na één uurtje gingen we toch maar even een paar uurtjes slapen totdat het ontbijt op ons wachtte rond een uurtje of 9. Wij konden lekker rustig wakker worden na 3-4 uurtjes diepe slaap. Het ontbijt bestond vandaag uit American pancakes, scrabled eges en toast, daarnaast kunnen we zoveel fruit, water en thee drinken als we zelf willen. En ja, ze hebben ook honing, daar ben ik heel erg blij mee, heerlijk in de thee.
S’ochtends hadden we ook ons eerste introductielecture, of nouja, een korte introductie (15 minuten) van de hotelmanager en een aantal belangrijke mensen van Stenden Bali. Daarna zijn we op ontdekkingsreis gegaan in de straat van het hotel waar een kleine en grote supermarkt zou moeten zijn. In de grote supermarkt zouden we ook kaas, yoghurt en andere luxeproducten kunnen vinden. De kleine supermarkt zou 50 meter links na het hotel zijn en de grote na 300 meter. Na, voor ons gevoel, 1 kilometer (dit bleek later ook zo te zijn.. HA HA..) hadden we nogsteeds geen grote supermarkt gezien en we waren al aan het einde van de straat, de zon scheen volop op het heetste moment van de dag. We keken nog even om het hoekje maar geen grote supermarkt te bekennen, dus we besloten weer terug te lopen naar de kleine supermarkt waar we veel water, noodles en biscuitjes hebben gekocht. Na nogmaals vragen waar de grote supermarkt was bleek die aan het einde van die straat te zitten, maar dan net iets verder om de hoek.. dus we waren er bijna.. maar net niet helemaal.
De rest van de dag hebben we lekker gezwommen bij het zwembad van het hotel en hebben we onze eerste maaltijd in het hotel genuttigd, de lunch. Ondertussen hebben Sebastian en Leni een rooftopbar gevonden in Seminyak, dus we hebben besloten om daar vanavond heen te gaan. En het was heerlijk! Dat heb ik veel van jullie vast al wel verteld. De taxi kwam binnen 5 minuten bij het hotel en we konden instappen. Het was inmiddels al donker want we hebben tussendoor nog even (2 uur) een powernapje gedaan.
Toen we aankwamen bij het hotel, waar de bar boven was zagen we een paar dames in prachtige traditioneel uitziende Balinese kleding die ons begroetten op z’n Indonesisch door hun hand tegen elkaar aan te houden en een kleine buiging te maken. Dit doen wij netjes terug en we worden naar een lift gebracht. Toen we uit de lift stapten zagen we een prachtig terras met loungebanken en een mooie grote bar met achterin een bandje opgesteld die een liedje van Norah Jones speelden. We hadden prachtig uitzicht over de zee die langzaam in vloed kwam en op de achtergrond de prachtige muziek. Na een heerlijke aardbeien milkshake en veel foto’s en goed internet, waardoor ik dit fijne moment en deze eerste avond hier ook een beetje met m’n liefje kon delen, zijn we verder gaan lopen door een toeristisch straatje van Seminyak. Met verschillende bars en clubs, restaurants en winkeltjes waar je hetzelfde kunt halen als overal hier: hoedjes, handdoeken, armbandjes, zonnebrillen en “kunst”. Uiteindelijk einden we op in een restaurantje dat JP’s heet en ook hier is live muziek. Ik vind het nu al helemaal geweldig! Als elke dag zo is, ga ik dit zeker wel volhouden!!! Na een heerlijke tandoori wrap en spaghetti aioli zijn we op zoek gegaan naar een taxi die ons weer naar het hotel kon brengen. Dit lijkt heel makkelijk maar met het gebrekkige Engels dat ze hier spreken is het niet altijd zo makkelijk, dat merkten we al meteen, op de eerste avond.
De taxi chauffeur wist het hotel te vinden en daar gingen we, maar na een tijdje herkenden we het niet meer en dit vertelden we de chauffeur. Deze reed gewoon door en dacht het allemaal wel te weten, helaas kwamen we bij een verkeerd hotel uit, de chauffeur bracht ons naar een andere plek met veel taxi chauffeurs. Hier zijn Leni en ik een hotel ingegaan en hebben daar bij de receptie gevraagd of ze voor ons het adres konden opzoeken (ja ik weet het, heel dom, maar we dachten dat dit hotel wel bekend stond bij iedereen.. blijkbaar niet, er zijn veel hotels met dezelfde naam dus dat vergeten we ook nooit meer). Nadat we het adres van het juiste hotel hadden gevonden bracht een andere taxi chauffeur ons daar heen. 00.00! Eindelijk weer thuis en tijd om weer het bed in te duiken. En we hebben uiteraard voor beide taxi’s moeten betalen…
En dit was nog maar 1 dag! WOW! Wat een avonturen gaan er nog komen.
Na een heerlijk ontbijt zondagochtend ben ik smiddags met een groep “Dutchies” (zo noemen veel Duitsers hier de Nederlanders) naar Kuta beach gegaan, dit is zo’n 20-30 minuten met de taxi. De taxi kost ongeveer 80.000 ruphia, €4,50 ongeveer dus iets meer dan 1 euro per persoon. Het strand ziet er op het eerste gezicht prachtig uit, maar als je verder het strand op loopt zie je helaas alle afval en plastic die vanuit het water het strand op komt. Dus een echt wit droomstrand is het niet echt, maar dat komt nog wel! Het leuke aan de groep mensen met wie je hier bent is dat je veel mensen wel een beetje kent, maar nog lang niet iedereen. Degenen die je al kent leer je nog beter kennen en de anderen leer je hier kennen, dat hoort er allemaal bij en is heel leuk. (Terwijl ik dit schrijf lopen er allemaal beestjes langs me en over me in bed. Van die hele kleine mier/vliegjes. Die lopen hier heel veel.)
Op het strand, met alle andere toeristen merk je pas hoe gek het eigenlijk is dat wij hier zijn, ook voor de mensen hier. Want veel mensen hebben nog nooit blanke mensen gezien omdat ze uit kleine dorpjes komen met een kleine gemeenschap. Daarom zie je ook veel Aziatische mensen stiekem foto’s maken van je en af en toe durft er iemand naar je toe te lopen om te vragen of ze een foto mogen maken. Daarnaast zijn er meer dan genoeg standverkopers die massages aanbieden, armbandjes of ijsjes verkopen. Gelukkig luisteren ze vaak wel als je “no, thank you” zegt, en lopen ze weer verder.
Na een heerlijk aardbeien drankje, wat geserveerd werd in een pot, zo één waar je ook appelmoes of jam uit haalt, zijn we weer een taxi gaan zoeken om weer terug te gaan naar het hotel. Gelukkig had één van ons deze keer het adres bij zich en konden we met een gerust hart in de auto stappen.
S’avonds ben ik met een groepje meiden voor het eerst naar een Wayong geweest. Dit is een klein tentje, wat er eigenlijk een beetje onhygiënisch uit ziet maar het is iets dat bij deze cultuur hoort en daarnaast is het ook nog eens heel goedkoop. Voor 16.000 rupiah (€1,-) kun je hier meer dan genoeg eten en drinken. En het was heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar! Helaas was dit wel tijdens een redelijk harde, tropische en stormachtige regenbui waardoor we zeiknat weer in het hotel aankwamen. Maar dit mocht de pret niet drukken! We hadden heerlijk gegeten en we waren vol genoeg om de zondagavond voor de eerste schooldag hier te overleven.
Na nog een paar potjes pesten ben ik naar bed gegaan om daarna om de 2 uur wakker te worden. Of het nou de zenuwen waren voor school of alles er om heen weet ik niet, maar dit was een helse nacht! De ene keer werd ik wakker van de mensen die nog even een poolparty hielden en de volgende keer werd ik badend in het zweet wakker omdat de airco opeens uit was (inmiddels weten we precies hoe het werkt) en daarna werd ik wakker van de felle zon die de kamer binnen kwam rond een uurtje of 6-7. Niet zo’n rustige nacht dus, maar dat komt nog wel.
En daar was die dan: de eerste schooldag. Bij aankomst in Bali, bij het hotel hadden we al een rooster ontvangen voor maandag waardoor we precies wisten wat we konden verwachten: een lange dag! Van 9.30 tot 16.30. Een dag vol nieuwe indrukken, spinnen, schooluniformen en zweet! De airco werkt wel in de lokalen maar je merkt gewoon dat je nog niet aan de temperatuur gewend bent. Na een heerlijke lunch die volledig door Stenden was geregeld (lees: drie-gangen, salade, cordon bleu met aardappeltjes en worteltjes en fruit als toetje. Heerlijk, en wat een verwennerij!) ging we verder met de laatste lectures die gingen over de Balineese cultuur, waarbij verschillende van mijn medestudenten in traditionele kleding werden gestoken, de minor Event Management 1 en een aantal bedrijven kwamen langs om hun diensten aan te prijzen, zoals surfen, duiken, fitnessen, etc.
Veel van de studenten gaan meteen vrijdag surfen omdat dit goedkoper wordt aangeboden, maar ik heb besloten om alles zelf lekker in te plannen en daarnaast heb ik vandaag een mailtje ontvangen van een docent van Stenden Leeuwarden waarin hij bevestigd dat ik vrijdag nog een toets mag inhalen die ik niet kon maken omdat ik al in Bali zit. Dus in de eerste week van school heb ik al meteen 5 dagen les en ook 1 toets, slechter kan het niet worden, toch?
Na al deze indrukken en een warme, gelukkig korte busreis weer terug naar het hotel was het tijd om snel deze verschrikkelijke kleren uit te doen en deze in te ruilen voor een bikini en snel het zwembad in te springen. Inmiddels hadden zich hier al veel meer mensen verzameld en werd het nog een gezellige avond.
De tweede schooldag was gelukkig wat rustig met slechts één lecture over finance, het was nog niet eens zo saai. Na het lecture, dat rond 11 uur was afgelopen, ben ik aan het eind van de middag naar de grote supermarkt gegaan waarvoor we ook weer zo’n 20 minuten in de taxi moesten. Ze hadden hier werkelijk waar alles! Van televisies tot handdoeken en van speelgoed tot traditioneel Balinees en zelf Nederlands eten. Na deze shopervaring die zo’n 2 uur duurde waren we erg hongerig en hebben we een restaurantje in de buurt op gezocht. We hadden veel zin in pizza, maar overal waar pizza werden verkocht waren het slechts slizes, dus niet hele pizza’s. Uiteindelijk eindigden wij op bij een soort van McDonalds waar ze ook andere dingen verkochten dan hamburgers en frites (want ja, tot dus ver geen ongezond eten voor). Dus ik bestelde een patatoes pie cheese, zag er erg lekker en groot uit op het plaatje.. weliswaar, toen ik het bakje kreeg was het nog kleiner dan een hamburger. Door deze tegenslag heb ik me moeten overgeven en toch paar frietjes moeten eten, de honger werd me te veel! 
Op de derde schooldag hadden we CBL, we waren voorbereid op het ergste na de informatie van de introductie en van de studenten die voor ons hier waren. Het gaat er hier een stuk strenger en strakker aan toe, je wordt hier gezien als een professional en niet als student. Dit betekend dus: geen smoesjes meer verzinnen als je te laat bent of de printer doet het niet, niet meer onvoorbereid de les binnen stappen en al helemaal niet onderuitgezakt aan tafel zitten. Ik ben er wel blij en gelukkig was mijn CBL groep allemaal goed voorbereid en bleek de tutor aan het einde van de sessie tevreden met ons te zijn: YES! Eerste punten zijn binnen! Onze opdracht bestaat kort gezegd uit het introduceren van een conferentie/expositie voor Apple, hier in Bali (dit is uiteraard fictief, maar in Thailand zullen we met een echte klant gaan werken). Een leuke opdracht, die nu nog een beetje vaag is (zoals altijd), maar er wordt vast meer duidelijk wanneer we het hele boek door hebben gelezen (ja, we moeten hier echt een boek lezen!! Gelukkig met veel plaatjes.. hihi)
Na school gaat eigenlijk altijd de bikini meteen aan en springt iedereen in het zwembad, daarna wordt er hard gewerkt aan school. De volgende dagen verlopen hetzelfde, met een aantal extra meetings tussendoor met ons nieuwe eigen bedrijf Belanda Events (jaja..).
Vanaf donderdag tot en met zondag gaan er gratis shuttle busjes van hier naar Kuta beach, hier hebben we donderdag maar meteen gebruik van gemaakt. We hebben lekker even op het strand gelegen en van de zonsondergang kunnen genieten (terwijl die bij jullie nog maar een paar uurtjes op was, hihi). Na wederom alle flitsen van de andere strandtoeristen die constant foto’s van ons en met ons willen maken hebben we een rustig plekje gevonden bij de Pizzahut in Kuta. Daar werden we meteen verrast door een klein schattig meisje, die vandaag haar 5e verjaardag vierde, die over een bankje viel en bijna bij ons op tafel terecht kwam. Later bleef zo ook constant naar ons kijken en verstoppen en weer kijken, heel schattig. Maar er moest ook gegeten worden: cheese & peperoni rolls en een kleine pizza met aardappeltjes en salami.
Vrijdag heb ik iedereen een nieuw kaartspel geleerd, na 100 potjes pesten was dat wel weer leuk geweest. Nu spelen we veel Amerikaans jokeren, wat ik van mijn vader heb geleerd (en gelukkig kort voor mijn vertrek nog heb gespeeld, anders wist ik alle regels al niet meer.. PS. Ik wacht nog wel op de uitleg van Remmusieten, pap. hihi)
Na een relaxt dagje vrijdag en zaterdag werden we zaterdagnacht om 1:30 opgehaald voor een spannende, maar rustige rit richting een vulkaan! Deze zouden we vroeg gaan beklimmen zodat we de zonsopgang vanaf boven konden zien. Helaas hebben we die zonsopgang niet gezien door alle bewolking maar onze 12 en 13 jarige gidsen hebben ons er toch maar effe doorheen geloodst. Het was vreselijk zwaar maar wel een enorme prestatie toen we eindelijk weer beneden waren. (1700 meter hoog, 5 km op klimmen en klauteren en 5 km terug)
Het was een drukke en heftige eerste week met veel eerste indrukken en nieuwe ervaringen. Ik heb het hier tot nu toe heel erg naar m’n zin met de mensen om me heen en alle nieuwe mensen die ik leer kennen. Nu ik dit schrijf is het al een week verder, zo weinig tijd heb ik dus om jullie op de hoogte te houden. Daarom houdt ik het de volgende keren ook wat korter denk ik. Hopelijk vinden jullie het leuk om dit allemaal te lezen en misschien ook wel een beetje jaloers zijn op mij. HIHI. OK, DOEI! X